“Dağıstanlı, azərbaycanlı və adıgeylər dedilər ki, “bu, bizim müharibə deyil” - Taciklər hərbçiləri niyə güllələyiblər?
Hər şeyin məntiqi izahı var. O cümlədən hər hansı qanlı hadisənin də. Bildiyiniz kimi, oktyabrın 15-i axşam saatlarında Rusiyanın Belqorod vilayətinin Soloti kəndindəki poliqonda kütləvi qətl hadisəsi baş verib. Rusiya Müdafiə Nazirliyi bunun terror hücumu olduğunu bildirib. Və guya MDB ölkələrindən birinin vətəndaşları tərəfindən törədilib. Onlar “Ukraynaya göndərilməyə hazırlaşan könüllülərə” atəş açıblar.
Lakin “Astra” adlı “Telegram” kanalı özünü hadisənin şahidi adlandıran hərbçiyə istinadən fərqli versiya irəli sürüb. Belə ki, hadisədən bir qədər əvvəl polkovnik-leytenant Andrey Lapin “Allah qorxaqdır, çünki o, müsəlmanlara and içdiyiniz ölkə uğrunda döyüşməyə icazə vermir” deyib. Materialın müəllifləri vurğulayırlar ki, dərc olunarkən nə danışanın özünün kimliyini, nə də hekayədə söhbəti gedən digər şəxslərin kimliyini müstəqil şəkildə təsdiq edə biliblər.
“Hər şey ondan başladı ki, bəzi əsgərlərimiz – dağıstanlı, azərbaycanlı və adıgey – “bu, bizim müharibəmiz deyil” deyib, daha xidmət etmək istəmədikləri barədə raport yazmağa cəhd ediblər. Polkovnik-leytenant Andrey Lapin bunu rota komandiri vasitəsi ilə öyrənəndə hamını başına yığıb “bu, müqəddəs müharibədir” deməyə başladı”, – deyə təhlükəsizliyi üçün adı çəkilməyən hadisənin şahidi deyir.
Onun sözlərinə görə, “müqəddəs müharibə” haqqında eşidən müsəlmanlar qəzəbləniblər, çünki bu, cihad, yəni müsəlmanların kafirlərlə müharibəsi deməkdir: “Sonra Lapin Allahı qorxaq adlandırdı. Münaqişənin sonrakı inkişafının əsas səbəbi bu idi. Polkovnik-leytenantın belə bir ifadəsini eşidəndə çoxları heyrətə gəldi. Saat yarımdan sonra hər kəs atışma poliqonuna göndərildi, Tacikistanın üç yerli sakini pulemyotlarını çevirərək Lapini güllələdilər, o, yerindəcə öldü. Daha sonra onlar fərq qoymadan hamıya atəş açdılar. Mən Lapin də daxil olmaqla 30 meyit gördüm. İki atıcı da öldürülüb, üçüncüsü qaça bilib”.
Bu, baş verənlərin bir versiyasıdır. Məncə, olduqca inandırıcıdır. Və burada artıq dəfələrlə qeyd etmişik ki, ordu cəmiyyətin bir kəsimidir. Bu və ya digər ölkənin mülkisində mövcud olan bütün problemləri məhz orduda özünü daha qabarıq şəkildə büruzə verir. Rusiyada irqi, dini, milli dözümsüzlük problemi çoxdan kəskin həddədir. “Rusiya ruslar üçündür, Moskva moskvalılar üçündür” kimi şüarlar tez-tez millətçi təşkilatların nümayəndələri tərəfindən səsləndirilirdi.
İnternetdə rusların təkcə Mərkəzi Asiya, Cənubi Qafqaz ölkələrindən olan mühacirlərə deyil, həm də Şimali Qafqaz respublikalarından olan həmvətənlərinə qarşı açıq düşmənçiliklə bağlı çoxlu videolar tapa bilərsiniz. Bu ölkələrin və respublikaların sakinlərinin müraciətlərində tez-tez eşitdikləri sözlərdən ən yumşaqı “ponaexali” ifadəsidir. Bəzən isə ksenofobiya zəminində davalar, hətta qətllər də olur.
Eyni zamanda, bu vəziyyət fəal şəkildə inkişaf etdirilir. Baş qəhrəmanın “Sən mənim qardaşım deyilsən, qarag.t əclaf” ifadəsini işlətdiyi “Brat” adlı kult rus filmini xatırlamaq kifayətdir. Qeyri-rus milliyyətinin nümayəndələrinə münasibətdə “çurka” sözünün və digər təhqiramiz ifadələrin işlədildiyi çoxlu rus filmlərinə istinad etmək olar.
“Naşa Raşa” televiziya şousunda qonaq işçilər Rövşən və Camşutun qəsdən ələ salınan obrazını xatırlamaq da məntiqlidir. Mərkəzi Asiya ölkələrinin, xüsusən də Tacikistanın sakinləri bu dövlətlərin nümayəndələrinin Rusiya Federasiyasında təkrarlanan bu cür təhqiramiz görüntüsündən açıq və haqlı olaraq inciyirdilər. Amma Rusiya Federasiyasında özlərini elə aparırdılar ki, sanki elə bir problem yoxdur.
Sonra genişmiqyaslı Rusiya-Ukrayna müharibəsi başladı və hər şey üzə çıxdı. Siyasətçiləri və təbliğatçıları dinə və adət-ənənələrə yaxın olan ukraynalılara davamlı olaraq nifrət bəsləyən Rusiya, sadəcə olaraq, dini, milli zəmində qarşıdurma meydanına çevrilməyə bilməzdi. Xüsusən də “qismən səfərbərlik” elan edildikdən sonra.
Buryatların, yakutların, kalmıkların, tatarların, dağıstanlıların, çeçenlərin və inquşların Ukrayna ilə müharibəyə göndərildiyi barədə artıq kifayət qədər mətbuatda məlumatlar var. Bu, artıq buryatların çeçenlərlə dalaşdığı vəziyyətlərə gətirib çıxarıb. Yəni dava Rusiya Federasiyası vətəndaşları arasında baş verib. Dağıstanda “qismən səfərbərlik” elan edildikdən sonra kütləvi etiraz aksiyaları hamımızın yadındadır.
İndi biz hamımız gördük ki, taciklər Ukraynaya qarşı müharibəyə göndəriləndə nə baş verir. Eyni zamanda dini zəmində onlara qarşı təhqirlərə yol veriləndə. Əminəm ki, bu, sonuncu belə münaqişə deyil. Çünki Rusiya uzun müddətdir ki, irqi, milli və dini dözümsüzlüklə ümidsiz şəkildə xəstələnib.
Bu, Rusiya Federasiyasında “denazifikasiyaya” qərar verilən Ukraynada olmayan bir şeydir. Əksinə, Ukrayna Silahlı Qüvvələrində rus işğalçılarına qarşı ukraynalılar, yəhudilər, azərbaycanlılar, gürcülər, ruslar, çeçenlər və müxtəlif xalqların nümayəndələri çiyin-çiyinə vuruşurlar. Bu xalqların nümayəndələri arasında ölənlər də var. Onlar Ukraynada qəhrəman kimi dəfn olunublar. Onlar yüksək hökumət mükafatlarına layiq görülürlər. Və bütün bunlara baxanda, görəsən, kim və kimi “nazifikasiya” etməlidir?!