Naziri şok bəyanatın, ordusu “misilsiz” əməliyyatın müəllifi olan ölkə haqda... heç nə!
Rusiya rəhbərliyi başa düşür ki, onlar Ukrayna uğrunda müharibədə uduzublar. Məhz buna görə də biz Rusiya Federasiyasının rəhbərlərinin, eləcə də işğalçı ölkənin tam ştatlı təbliğatçılarının bəyanatlarında hədsiz dərəcədə əsəbiliyin təzahürlərini getdikcə daha çox görürük.
Son zamanlar baş verən hər şeyə məhz bu reallıq əsasında qiymət vermək lazımdır. Məsələn, Rusiyanın xarici işlər naziri Sergey Lavrov bazar günü, mayın 1-də İtaliyanın “Mediaset” televiziyasına müsahibə verib və bu müsahibə zamanı İsrail mediasının diqqətini çəkən bir sıra açıqlamalar səsləndirib.
Lavrov bu müsahibəsində Ukraynanın “Azov” və “Aydar” batalyonlarının sıralarında neonasistlərin döyüşdüyünü iddia edib: “Nasifikasiya faktları var: “Azov”, “Aydar” və digər batalyonların əsir götürülmüş silahlıları paltarlarına, bədənlərinə nasist “Vaffen-SS” batalyonlarına aid simvol və döymələr vurur, “Mein Kampf”ı açıq şəkildə oxuyur və təbliğ edirlər”...
Bunun tamamilə cəfəngiyyat olduğu aydındır. Bədəninə kimin hansı döymə vurması onun öz işidir. Əsir düşən rus işğalçıları arasında bədənləri nasist Almaniyasının emblemi olan svastika ilə döymələrlə boyananlar da az deyil. Lakin Lavrov bunu görmür. O, elə əsas məsələnu də “görmür” – “Azov” və “Aydar” batalyonları öz torpaqlarında vuruşur, vətənlərini müdafiə edirlər. Rus qoşunları isə işğalçı qüvvələrdir. Bu, Rusiya Federasiyasının özü və Belarus və Ermənistan kimi sadiq peykləri istisna olmaqla, bütün dünya dövlətlərinin fikridir.
Amma Lavrov bir müsahibə zamanı bir neçə qalmaqallı açıqlama verməsəydi, Lavrov olmazdı. İndi də hər kəs Rusiya Xarici İşlər Nazirliyinin rəhbərinin, Zelenskinin özü yəhudidirsə, “neonasistləri” necə dəstəkləyə biləcəyi sualına cavabını müzakirə edir. “Onun (Zelenskinin – red.) “Mən yəhudiyəmsə, bizdə necə nasizm ola bilər?” arqumentini irəli sürməsi faktı ilə bağlı demək istəyirəm. Səhv etmirəmsə, amma yanıla bilərəm, məncə, Hitlerdə də yəhudi qanı olub. Bu, tamamilə heç nə demək deyil. Və biz çoxdan müdrik yəhudi xalqının dediklərini eşitmişik ki, ən qızğın antisemitlər adətən yəhudilərdir. “Hər ailədə üz qarası” olduğu kimi...”, – deyə Lavrov bildirib.
Mən yalnız son cümlə ilə razıyam. O da bir qeydlə ki, dediklərini dünyanın dövlətlərindən biri kimi Rusiyanın özünə ünvanlamaq olar. Dünya ölkələri həqiqətən fərqlidir. O cümlədən, Lavrovun xatırlatdığı kateqoriyaya uyğun gələnlər. Məhz onun açıqlaması bunu bir daha təsdiqləyir. Çünki təhqir etməyi sevən diplomat antisemit qiyafəsində də görünməyi bacarıb.
Və İsrailin xarici işlər naziri Lapid rusiyalı nazir Lavrovun qalmaqallı açıqlamasına belə reaksiya verib: “Xarici işlər naziri Lavrovun bəyanatları bağışlanmaz və hədsiz bəyanat, eyni zamanda dəhşətli tarixi səhvdir. Hitlerin yəhudi olduğunu söyləmək yəhudilərin özlərini öldürdüyünü söyləmək kimi bir şeydir. Holokost zamanı yəhudilər özləri özlərini öldürmədilər ki. Yəhudilərə qarşı irqçiliyin ən yüksək həddi yəhudilərin özlərini antisemitizmdə ittiham etməkdir”.
Əslində, Lavrov mənə “Brat-2” filminin qəhrəmanını xatırlatdı. Müğənni Saltıkova ilə ünsiyyət quran Suxorukovun qəhrəmanı dedi: "Xeyr, Kirkorovu sevmirəm. O, bir növ ənlik-kirşanlı, hər tərəfi rənglənmiş, qadın kimi pudralıdır... Bir sözlə - rumındır da". Saltıkova təəccübləndi: "Necə yəni? Axı, o, bolqardır ...". Bunun ardınca güclü bir cavab gəldi: "Elə?! Nə fərqi var ...". Lavrovun da əsaslandırması bu qəbildəndir. Gör İsrail kimdən üzr gözləyir.
Güman edirəm ki, istməyəcəklər. Çünki həmin Lavrov daha bir şok bəyanatın müəllifidir. Belə ki: “Rusiya Ukrayna Prezidenti Vladimir Zelenskinin təslim olmasını tələb etmir, o, qoşunlara müqavimətə son qoymağı əmr etməlidir”.
Öz növbəsində, Ukrayna Xarici İşlər Nazirliyinin rəhbəri deyə bilər ki, Ukrayna Rusiya Prezidenti Vladimir Putinin istefasını tələb etmir, yetər ki, Putin Krımın geri qaytarılması və rus ordusunun Rusiya hərbi gəmisinin getdiyi marşrutla sürətlə gedişini əmr etsin.
Hər halda, Lavrov artıq memlərin qəhrəmanına çevrilib. Amma məsələ ondadır ki, Rusiya Federasiyasında belələri istisna deyil. “Rossiya Seqodnya” agentliyinin baş direktoru və teleaparıcı Dmitri Kiselyov “Rossiya 1” kanalında yayımlanan “Vesti Nedeli” proqramının efirində deyib ki, Böyük Britaniya o qədər kiçikdir ki, bir rus “Sarmat” raketi adanı bir dəfəyə batırmağa kifayət edir.
Yaxşı ki, o, Böyük Britaniyanı Ukrayna tərəfinin məhv etdiyi “Moskva” kreyserinin zərbəsi ilə hədələmədi. Ancaq bu aydınlaşdırma olmadan belə, Kiselyovun tərifləri yalnız Simonyan və Kandelakini ekstaza gətirə bilər. Reallıq budur ki, hətta dünənə qədər Rusiya Prezidenti Putinin əsl dostu olan Çexiya Prezidenti Miloş Zeman da indi açıq şəkildə “dünyanın ikinci ordusu”na gülür.
"Rusiya Prezidenti Vladimir Putin Rusiyanın hər şeyə qadir olduğu və xüsusən də Rusiya ordusunun dünyanın ikinci ən güclü ordusu olduğu illüziyası altında idi. Bu gün bu, gülünc görünür. Məlum oldu ki, Rusiya ordusu bir çox ordulardan xeyli zəifdir”, - deyə Çexiya Prezidenti bildirib.
Və onun istehzasını başa düşmək olar. Artıq Ukraynada o qədər çox rus əsgəri, zabiti, generalı və texnikası məhv edilib ki, təkrar istifadə oluna bilən təbliğatçılardan informativ döyüş başlığı kimi istifadə etmək cəhdləri hamıda gülüş doğuracaq. Bununla belə, bütün bunlar Rusiya Federasiyası rəhbərliyinin uduzduqlarını başa düşdüyünü bir daha sübut edir. Ukraynanın dinc şəhərlərinin xaotik bombardımanları, rəsmi Kiyevin primitiv şantajı, Simonyan və onun əmri ilə ağzını açan Keosayanın dayanmadan isterikaları, eləcə də Rusiya Federasiyasının vilayətlərinin sakinləri ilə konfliktə girən Solovyov və ağzından Hollivud "ulduzlarına" qarşı axmaq ifadələr işlətmək üçün istifadə edən Kandelaki - bütün bunlar bir zəncirin halqalarıdır. Bu, Rusiya tərəfinin qaçılmaz fiasko qarşısındakı isterikasının sübutudur.