Bu şəxslərin varlığının bizim Vətənimizə heç bir isti-soyuğu yoxdur
28 oktyabr 2020-ci il tarixində Bərdə ərazisini erməni silahlı birləşmələri tərəfindən, beynəlxalq qanunlar tərəfindən qadağan edilmiş kasetli bombalardan istifadə edərək atəşə tutması nəticəsində 21 nəfərin ölməsi və 70 nəfərin yaralanması Ukraynada yaşayan bütün azərbaycanlılar üçün faciəlidirmi? Erməni terrorçuların uşaqlar və qocalar da daxil olmaqla, onlarla insanın həlak olduğu Gəncəni bombalaması xəbəri bütün Ukrayna azərbaycanlıları üçün faciəli idimi? Və ümumiyyətlə, Qarabağdakı Vətən və azadlıq müharibəsi bütün Ukrayna azərbaycanlıları üçün həyatda ən vacib hadisələrdən biridirmi?
İlk baxışdan bu tip suallar təəccüblü görünə bilər. Deyə bilərlər ki, necə olur ki, dünyanın istənilən yerində, bizim misalımızda isə Ukraynada yaşayan bir azərbaycanlı, erməni hərbçilərinin vəhşiliklərini və cinayətlərini qınamasın? Bu, səhv bir fikirdir. Əslində, hər şey tamamilə fərqlidir. Ukraynada çox sayda azərbaycanlı var ki, onlar üçün şəxsi xoşbəxtlik və əmin-amanlıq Qarabağdakı müharibə ilə bağlı həqiqətləri tanıtmaqdan, erməni tərəfini publik olaraq qınamaqdan daha vacibdir. Dediklərimi bir neçə nümunə ilsə sübut edə bilərəm.
Belə bir xanım var - Natella Krapivina. Bu, “Oryol i reşka” televiziya layihəsinin yaradıcısı, ukraynalı müğənni Svetlananın musiqi prodüseridir. Natella rus aparıcı və siyasətçisi Kseniya Sobçakın “YouTube” kanalında qonağı oldu. Onların müsahibəsini bir milyon yarımdan çox insan izlədi. Beləliklə, bütün bu tamaşaçılar qarşılarında klassik bir manqurt gördülər - tarixi yaddaşını itirmiş, xalqının ağrısını başa düşə və hiss edə bilməyən bir adam. Bütün bu dediklərim N.Krapivinanın öz etiraflarından irəli gəlir. Göründüyü kimi, o, Dağlıq Qarabağda baş verənləri izləyir. Lakin, sadəcə izləyir, heç vaxt erməni hərbçilərinin dinc Azərbaycan şəhərlərinə vurduğu zərbələri pisləməyib, səhifəsində azərbaycanlı jurnalist və ya blogerin ən azı bir nəşrini, ölən azərbaycanlı uşaqların şəklini paylaşmayıb. Niyə? Sobçakın bu sualına Krapivinanın verdiyi cavaba görə, o, şüurlu olaraq, belə edir. Çünki çox sayda erməni dostları var və həm də Natellanın nənəsi də, sən demə, erməni imiş.
Eyni zamanda, Bakıda onun çox sayda qohumu var. Görəsən, mətbuatın çoxdan bəri yazdığı kimi, yalnız Loboda ilə iş əlaqələri birləşdirməyən prodüserin bütün bu açıqlamalarına qohumları necə reaksiya verəcəklər? Yeri gəlmişkən, N.Krapivina K.Sobçakın onun ukraynalı müğənninin məşuqəsi olub-olmadığı ilə bağlı suallarını cavablandırmağa çalışdı, amma bunu elə etdi ki, izləyicilərin bu söhbətlərin etibarlılığına inanmaması üçün heç bir ehtimal, demək olar ki, qalmadı. Qeyd edim ki, kiminlə yatması və ya nəsə etməsi onların şəxsi işidir. Sadəcə, öz etirafına görə heç vaxt Azərbaycanda yaşamamış və ərazilərdəki müharibələrə son dərəcə laqeyd olan bir xanımın portretinə müəyyən ştrixlər edirəm.
Bir milyon insan üçün bu ərazilərin Vətən, atalarının və ulu babalarının torpağı olduqlarını düşünmür bu xanım. Nə üçün? Özünü kosmopolit kimi göstərərək yaşamaq daha asandır. Eyni zamanda, N.Krapivina əmindir ki, de-fakto və de-yure, Dağlıq Qarabağ bir erməni torpağı idi. “Bütün bunlar kağız üzərində rəsmiləşdirilməsə də, bu, belə idi”, - deyə prodüser “dərin düşüncələrini” tamaşaçılarla bölüşdü.
İndi isə ən vacib məsələ barədə. Bu xanımın, öz etirafına görə, Azərbaycan torpaqlarının, təxminən 30 ildir Ermənistan tərəfindən işğal olunmasından ruhu da incimir. Onun üçün erməni dostları ilə münasibətlər, Dağlıq Qarabağın Azərbaycan torpağı olması barədə tanınan həqiqətdən daha vacibdir. Qarşımızda klassik bir manqurt olduğunu sübut edən əla bir etiraf.
Digər tərəfdən, onun dedikləri doğrudanmı təəccüblüdür? Əslində, yox. Axı Lobodanın prodüserinin dediyi kimi, heç kim onunla uşaqlıqdan düz-əməlli məşğul da olmayıb. Onun bu davranışına təəccüblənmək lazım deyil, çünki atası, Azərbaycan mənşəli ukraynalı milyonçu, iş adamı və devolper, “Diamond Hall”, “Senator Blockbuster Mall”, “Lavina Mall”, “Mandarin Plaza” kimi obyektlərin sahibi Vaqif Əliyev də eyni şəkildə davranır.
Qarabağda Vətən müharibəsi başlayandan bəri bir dəfə də olsun Azərbaycan Ordusunu dəstəkləmədi, Vətən uğrunda döyüşlərdə şəhid olanların yaxınlarına, Gəncə və Bərdə mülki əhalisinə başsağlığı vermədi. Yüz milyonlarla dollarlıq sərvət sahibi olan bu şəxs, Ukraynadakı və digər ölkələrdəki çox sayda digər azərbaycanlı iş adamından nümunə götürərək, Ermənistan təcavüzünün qurbanlarına müəyyən miqdarda yardım köçürmədi. Beləliklə, alma öz ağacından o qədər də aralı düşməyib.
Problemə daha geniş nəzər salaq. Ukraynada artıq bu ölkənin vətəndaşı olan, uğur qazanan yeni bir azərbaycanlı nəsli yetişib. Bəs, bu ağır günlərdə aparılan Vətən müharibəsi və ya Bərdə və Gəncənin mülki əhalisinə qarşı erməni tərəfi tərəfindən törədilən dəhşətli terror aktları barədə həqiqətləri öz ölkələrinin vətəndaşlarına çatdırırlar? Təəssüf ki, həmişə deyil. Xüsusilə teleaparıcı Leyla Məmmədovanın “Facebook” səhifəsində bununla bağlı heç bir şey yoxdur. Avropa Həmrəyliyi Partiyasından Kiyev Şəhər Şurasına üzv seçilən Dinara Həbibullayeva da bu mövzuda heç danışmır.
Belə çıxır ki, onların uğurlarına sevinməyin mənası yoxdur. Çünki milyonçu Vaqif Əliyevin, prodüser Natella Krapivinanın, teleaparıcı Leyla Məmmədovanın və ya gənc siyasətçi Dinara Həbibullayevanın karyerası, ticari və ya digər uğurları yalnız onların şəxsi qələbələridir.
İndi müasir tarixinin ən vacib məqamlarından birini yaşayan, düşmən tərəfindən ələ keçirilmiş torpaqların azad edilməsi üçün mübarizə aparan Azərbaycana bu şəxslərin varlığının heç bir isti-soyuğu yoxdur. Ali Radanın deputatları, müxtəlif səviyyəli siyasətçilər, politoloqlar, hərbi ekspertlər və jurnalistlər arasındakı, Azərbaycanın indi apardığı Vətən müharibəsi ilə bağlı həqiqətləri dünyaya çatdıran, erməni işğalçılarının terror müharibəsi başlatdıqları mülki əhaliyə qarşı xalqımıza səmimi mərhəmət sözləri söyləyən etnik ukraynalılar bizə daha yaxın və əzizdir. Təəssüflənsək də, bu, belədir...