Ən kədərli xatırlatma

Cəmiyyət

02.03.2020 - 22:05

Son 15 ildə Azərbaycan jurnalistikası keyfiyyətcə yaxşılaşıbmı?

 

Bu hadisə 2005-ci il martın 2-də baş verib. Bakı, küçə, fənər. Axşam işdən çıxıb, sallana-sallana gedərkən, "Monitor"un növbəti sayında dərc olunmalı olan məqalənin mahiyyəti və nöqsanları barədə düşüncələrə daldım. Mənə Elmar Hüseynovun nömrəsindən zəng gəldi. Qəribə idi ki, ümumiyyətlə o, belə gec vaxtlarda zəng vurmazdı. “Yoxsa bizi yenidən ört-basdır etməyə qərar veriblər?”, - deyə düşünürdüm.

 

“Elmarı öldürdülər!”, - baş redaktorun həyat yoldaşı Rüşanə Hüseynovanın qışqırığını eşitdim. Və dəstək asıldı. Araya sükut çökdü. Bu məlumatı qəbul etmək olduqca çətin idi. Axı, bu böyük, sözün hər mənasında canlı və planlarla dolu olan bir insanı bir neçə saat əvvəl görmüsən. Həmkarlarıma zəng etməyə qərar verdim. Yalnız bir sual verdim: "Bu, doğrudur?" Təəssüf ki, cavab qorxunc idi - doğrudur.

 

O vaxtdan artıq 15 il ötüb. Əminəm ki, 2 mart 2020-ci ildə yenidən Elmarın necə gözəl insan olduğu haqqında bir çox şeylər eşitəcəyik. Bu, belədir, amma o, hamımızın olduğu kimi canlı bir abidə deyildi, qüsursuz deyildi. Çox inadkar idi və bir insan olaraq səhvlərini etiraf etməyə hazır deyildi. Misal olaraq deyim ki, bütün "monitorçular" onunla Bakıda "Neftyannik"in SSRİ futbol çempionatının bürünc mükafatçısı olduğu ilə bağlı mübahisəmizi əla xatırlayır. Elmar mənə məlum olmayan bir səbəbdən bunun 1965-ci ildə baş verdiyinə əmin idi. Düzgün tarixi göstərdim - 1966-cı ildə olduğunu dedim. Hətta futbol broşurları da gətirdi. Hüseynov bir çox sübutlara baxmayaraq, öz dediyinin üzərində dayandı. Və məhz Elmar bütünlüklə belə idi.

 

Yeri gəlmişkən, çox orijinal yumor hissi var idi. Əməkdaşlarımızdan biri pal-paltarı sevirdi, zövqlə deməyəcəyəm, amma bahalı geyimləri var idi. Mən o zaman olduqca gənc və sadəlövh bir jurnalistin yalnız məqalələri ilə pul qazandığına inanırdım. Müxtəlif redaksiyalara həmin həmkarımdan daha çox yazılar verirdim, yəni ondan daha çox qazanmağıma baxmayaraq, mən onun kimi bahalı geyimlər geyinmirdim. Buna görə bütün kollektivin qarşısında pulların ona hardan və kimdən gəldiyini soruşdum. Həmkarım utandı. Elmar bunu görüb güldü. Sonra soruşdum ki, baş redaktor olaraq eyni bahalı geyimləri ala bilərmi? "Mən bilərəm", - deyə Hüseynov cavab verdi. "Ancaq yəqin ki, onlara maaşınızın 5-6 qatını xərcləyərsiniz", – deyə dəqiqləşdirmə apardım. Və "Niyə mənim maaşımın? Sənin maaşlarının”, – dedi…

Əkbər Həsənov