Və ya fenistil mazının reklamına paxıllığım gəlir
Şərq əlbəyaxa döyüş növləri ilə məşğul olan bir şəxs Şaolin monastrına gəlir və getdiyi yolda ən yüksək pilləyə nail olmaq üçün oranın şagirdi olmaq istədiyini bildirir. Ona başa salırlar ki, bu monastrda qalmaq üçün müəyyən hazırlıq kursu keçməli, sonda iri bir səbətdən suallar yazılmış bükülülərdən birini götürərək, imtahan verməlisən.
Gənc adam Şaolin fəlsəfəsinə yiyələnmək üçün hər şeyə hazır olduğunu bildirir, soruşur ki, bəs bu imtahanda düşən suallara cavab vermək üçün nə qədər vaxt ayrılır. İzah edirlər ki, suala hazırsansa, o dəqiqə cavab verə bilərsən, deyilsənsə, sakit bir hücrədə istədiyin qədər fikirləşə bilərsən. Dağlara çıxan sonuncu tələbənin nə qədər fikirləşdiyini soruşanda, “14 ildir oradadır, biletinə düşən suala cavab tapa bilmir”, - cavabını alır. Kağız bükülüdə bir sual var idi – “Axı niyə?!”
Yaşadığımız dünyanın bütün pozitiv və neqativ hadisələrinə qiymət verərkən, əksər hallarda beynimizdə bir sual açıq qalır – Axı niyə?! Bu sual istənilən sahə ilə bağlı, özümüz istəsək də, istəməsək də, telekanallardan, ağıllı telefonlardan, radiolardan, reklam elanları vasitəsi ilə beynimizə yeridilən informasiya axını zamanı ortaya çıxır. Bəzən cavabını bilə-bilə əsəbimizdən, bəzən isə baş verənləri başa düşə bilməməyimizdən yaranır bu sual.
AYNA-nın oxucularının diqqətini ara-sıra ölkəmizdə və dünyada baş verən bu və digər hadisələrdə gözəçarpan qəribəliklərə yönəltmək üçün “Axı niyə?!” rubrikasına davam edirik.
“Ata, artıq sənin üçün yeni həyat başlayır! Uğurlu yol! Bizə yaz. Bu qutunu isə özünlə götürməyi unutma”...
Bu sözlər hansısa dərman mazın reklamındandır. Kişi (evin babası) ömür boyu işlədikdən sonra pensiyaya çıxır və evdəkilərə deyir ki, bəs, daha mən yoruldum, indi pensiyamı da götürüb gedirəm dünyanı gəzməyə. Hə, yadıma düşdü. Babaya verilən qutudakı “Fenistil” mazı idi ki, tropik ölkələrə gedən zaman kişini ağcaqanad dişləsə, qaşınmasın.
Amma bunun bizim məsələyə dəxli yoxdur. O kişidə olan mazdan bizim apteklərdə doludur. Mənim yaxşı mənada paxıllıq elədiyim məsələ isə - öz xoşu ilə pensiyaya çıxan kişinin pensiya məbləğinin dünya turuna səyahətə çıxmaq imkanı verməsidir.
Məlum olduğu kimi, bizdə pensiya yaşı maksimum 65-dir. Yəni 65 yaşın olan kimi sənin, kimliyindən, hansı peşə sahibi olmağından, necə mütəxəssis olmağından asılı olmayaraq, “dalından dəyirlər”. İndi, hörmət eləsələr, gedəndə bir 15-20 manatlıq divar saatı da alıb verirlər sənin qoltuğuna. Yoxsa, eləcə 40 il əmək sərf etdiyin bir idarənin mühasibatlığında lazımi sənədlərə qol çəkdirib, suyun süzülə-süzülə göndərirlər evə.
Yoldaş Mircəfər